تناسخ

به نام خدا

وازایش یا تناسخ یا باززایی زاییده شدن دوباره پس از مرگ است.

از دیدگاه عموم اعتقاد به تناسخ و معاد (وجود عالم برزخ و عالم آخرت) و نابودی روح در تضاد با یکدیگر اند.

با اختلافاتی در مفهوم، از اعتقادات ادیانی مانند دائو، بوداگرایی، هندوگرایی، مانوی، برهمایی،جینیسم، سیکیسم، اهل حق (یارسان) و غُلات شیعه است.

برمبنای تناسخ هستی واقعی یکیست و تمام هستیها پرتوی از آن هستیست و آن هستی یگانه همان برهمن است که همان عالم کبیر و روح جهان است و هر چیز جز او سایه ای از هستی اوست بر این اساس روح انسان عالم صغیر است که خود نیز پرتوی از روح برهمن است و رستگاری انسان در رهایی از تولد دوباره یا تناسخ اوست برپایه این اصل روح انسان تا قبل از تزکیه و پاکی کامل بارها در بدنهای مختلف وارد شده و به این جهان بر میگردد و کیفیت زندگی کنونی او بسته به رفتار و کردار نیک انسان در زندگی گذشته اش دارد و راه نجات او مدد از شهود و درونگرایی و توجه به حقیقت است تا بتواند به حقیقت مطلق بپیوندد. برای انسان هیچ عذابی دردناکتر از این نیست که تا پشت دربروی ولی تورا راه نداده و برت گردانند. بطور کلی تناسخ یا انتقال روح انسان به موجودی دیگر 4 نوع است:

1- نسخ یا انتقال روح انسان به انسان دیگر

2- مسخ: انتقال روح به حیوان

3- فسخ: انتقال روح به گیاه و

4- رسخ: انتقال روح به جماد.

امار روح انسان ها :

تناسخ در طول تاریخ به دلیل تفاسیر به رای دچار تحریف شده است اما آنچه که درست به نظر می آید این است که آنچه بعد از مرگ به جهان دیگر منتقل می شود روح نیست بلکه نفس است و روح یکی است که متعلق به خداوند است و آنچه در ادیان امده که خداوند از روح خود در انسان دمید به این معناست که خداوند از تمام ویژیگی های خود به جز یکی که ان کبر است به انسان اعطا نمود و در زمان مرگ فرشتگان روح را تحویل نمی گیرند بلکه نفس را تحویل می گیرند و کلمه فوت به معنای تحویل در وفاداری کامل است . نفس انسان پس از مرگ با توجه به شرایط آن نفس که تقدیر اوست و تقدیر به معنای اندازه یا همان اعمال پیشین به جهان خاک بازمی گردد.

ارسال شده در : یک شنبه 22 فروردين 1395 ساعت: 20:48 + تعداد بازديد : 1037

نویسنده : ::wizard dark::

دسته بندی ها : ارواح , ,